آسمان شاهد کـشـف حسنـی دیگر بود            نـوۀ فـاطـمـه اما خـود پـیغـمـبــر بـود

پدرش بود خـلـیـل و خود او اسماعیل            گرچه در مــرتبۀ عشقِ خدا برتر بود

هر کجا پای نهد بوی خوشش می ماند            عطر جا مانده ازاو یک تنه یک قمصربود

دست و بازوش، قد و قامت و رعنایی او            همه از طایفه ای هست که نام آور بود

گرچه باباش کمی زود سفر کرد،عمو            سیـزده سال برایـش پـدر و مـادر بـود

دشمنش گفت حسن وارد میدان شده است            تا زمانی که رجز خواند در این باور بود

وسط دشت به زیر قــدمش گـل رویید            چـون تجـلـی هـو الأول و الآخـر بـود

سخنانش همگی بوی بنی هاشم داشت            کـربـلا منتـظـر حـادثه ای دیـگـر بود